جدول جو
جدول جو

معنی پیته چو - جستجوی لغت در جدول جو

پیته چو
چوب پوک و میان تهی
فرهنگ گویش مازندرانی

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما

(چَ)
نام موضعی به کجور مازندران. (سفرنامۀ رابینو ص 108 بخش انگلیسی)
لغت نامه دهخدا
(تَ)
نوعی مار بمازندران که شکاف گونه ای در زیر دارد و بپشت خوابد و حشرات بر آن شکاف گرد آیند و چون انبوهی بسیار گرد آیند مار آن شکاف بهم آرد و آن حشرات را هضم کند. لو (در تنکابن)
لغت نامه دهخدا
(تَ نَ)
دهی از دهستان شهریاری بخش چهاردانگۀ شهرستان ساری واقع در 35 هزارگزی جنوب باختری بهشهر و 2 هزارگزی جنوب رود خانه نکا. کوهستانی، جنگلی، معتدل، مرطوب، مالاریائی. دارای 730 تن سکنه. آب آن از چشمه ورود خانه گت چشمه، محصول آنجا غلات و ارزن و لبنیات. شغل اهالی زراعت و مختصر گله داری. صنایع دستی زنان شال و کرباس بافی و راه آن مالرو است. (فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3) (سفرنامۀ رابینو ص 123 بخش انگلیسی)
لغت نامه دهخدا
گورستان کهنه، نام مکانی در سوادکوه
فرهنگ گویش مازندرانی
چوبی که پل های چوبی از آن ساخته شود، معمولا یک یا دو تنه
فرهنگ گویش مازندرانی
هیزم، چوب هیزم
فرهنگ گویش مازندرانی
چوبی که چوپانان برای محاسبه ی مقدار شیر روی آن علامت گذارند
فرهنگ گویش مازندرانی
چوب مخصوص ساختن گاو آهن که تراش داده نشده باشد
فرهنگ گویش مازندرانی
بز بی شاخ
فرهنگ گویش مازندرانی
روستایی از دهستان میان دورود کجور، نام کوهی در کجور
فرهنگ گویش مازندرانی
از دهکده های ناحیه ی گیل خوران قائم شهر
فرهنگ گویش مازندرانی
تهی مغز
فرهنگ گویش مازندرانی
ساقه های خشک شده ی بوته ی پنبه که برای سوخت در تنور تراشیده
فرهنگ گویش مازندرانی
چوب پنبه، از ادوات ریسندگی سنتی
فرهنگ گویش مازندرانی
پایه ی چوبی پرچین
فرهنگ گویش مازندرانی
پایه ی چوبی پرچین
فرهنگ گویش مازندرانی
دوبین –احول
فرهنگ گویش مازندرانی
روستایی از دهستان عشرستاق هزارجریب بهشهر
فرهنگ گویش مازندرانی
چوبی که جهت پایه ی پرچین و حصار به کار رود
فرهنگ گویش مازندرانی